Hij zette een stap achteruit en keek haar even bestuderend aan. Daarna liep hij terug naar zijn fototoestel.
‘Doe nu gewoon maar iets’, zei hij toen. ‘Iets sexy.’
Ze was compleet uit het lood geslagen. Wat? Geen instructies meer?
Geoffrey zag hoe ze verstarde. ‘Kom, Chloé, je weet best hoe mooi bent. Laat het me zien!’
Zijn stem zorgde ervoor dat ze weer tot bewegen in staat was. Ze stak haar armen in de lucht en maakte met haar handen van haar lange bruine haren een staart, terwijl ze probeerde zelfzeker in de camera te kijken. Borsten een beetje vooruit, schouders naar achter… Pff, wat was dat moeilijk. Maar Geoffrey reageerde onmiddellijk enthousiast, waardoor haar zelfvertrouwen langzaam groeide. De volgende minuten probeerde ze nog enkele poses waarvan ze dacht dat mannen ze doorgaans wel als ‘sexy’ zouden omschrijven.
‘Stop!’ Haar eigen stem verraste haar. Het geklik van het fototoestel stopte onmiddellijk.
‘Hoezo, stop?’ vroeg Geoffrey, terwijl hij haar met grote ogen geschrokken aankeek. ‘Het gaat super goed zo! Je bent fantastisch!’
‘Ik neem de foto’s, jij poseert.’ Ze griste het fototoestel uit zijn handen en duwde hem voor de witte muur. ‘Doe jij nu ook maar iets, iets sexy.’ Ze keek hem met een vastberaden blik aan en hij voelde dat zich verzetten weinig zin zou hebben.
Hij schopte zijn shoenen uit, trok zijn lievelings T-shirt van zijn favoriete metalband over zijn hoofd, het deed zijn knotje er nog warriger uitzien, (wat goed was…voor de foto’s) en ging toen met ontbloot bovenlijf voor de witte muur staan. Ze hoefde hem geen instructies te geven, hij wist duidelijk hoe een mannelijk model sexy moet zijn.
Ze haalde diep adem toen ze begon te fotograferen. Ze had moeite om geconcentreerd te blijven. Ze nam enkele foto’s ten voeten uit, maar voelde hoe ze dichter naar hem toe werd gezogen. Fotograferen op afstand was zó haar ding niet. Zij stond als fotografe liever dichter bij haar model. Tot in hun persoonlijke ruimte toe, als dat kon. En mocht.
Ze voelde hoe ze met iedere duw op de ontspanknop dichter bij Geoffrey kwam. Ze nam nu niet langer foto’s van hem ten voeten uit, maar concentreerde zich volledig op de details van zijn mooie lijf. Zijn rechteroog met die lange wimpers (die zouden verboden moeten worden bij een man!), zijn licht geopende mond, zijn rechtertepel (haarscherp gefotografeerd tegenover zijn wazige lijf), de sierlijke tatoeage op zijn onderrug (die zag ze nu voor het eerst), het streepje haar tussen zijn navel en de boord van zijn jeansbroek. Dat laatste deed haar de das om, van het ene op het andere moment was haar concentratie weg. Hij voelde het onmiddellijk.
Ze stond ondertussen zo dicht bij hem, dat hij meteen haar arm vast kon pakken. Ze keek recht in die fantastische ogen van hem, die met die lange wimpers. Van binnen vervloekte ze zichzelf. Waarom had ze hiermee ingestemd? Ze moest hier weg, nu! Maar hij had haar arm nog vast, niet hard, maar toch nadrukkelijk.
‘Misschien moeten we een paar zelfportretten maken’, zei hij. Nog voor ze had uitgezocht hoe ze die stem van haar ook al weer moest gebruiken om keihard nee te roepen, was hij met het fototoestel naar het statief gelopen. Hij prutste een paar seconden aan het toestel, keek een paar keer door de zoeker en stapte toen op haar af. Ze was nog altijd niet in staat te reageren.
‘Oké’, zei hij lachend. ‘Dertig foto’s na elkaar, telkens met vijf seconden tussen.’ Hij ging achter haar staan en sloeg zijn armen om haar heen. Zijn aanraking ontspande haar onmiddellijk. Ze begreep niet hoe het mogelijk was, maar er was op slag geen spoortje twijfel of verzet meer in haar, niet in haar lichaam, niet in haar hoofd. Dit was zo niet hoe ze was! Ze begreep er niets van.
Klik, deed het fototoestel. Geoffrey stond nog steeds achter haar en ze voelde hoe hij weer een knoopje van haar hemdje open deed. Ze hield haar hoofd opzij, stak haar kin wat in de lucht. Het fototoestel klikte weer. Hij kuste haar in haar hals, terwijl hij maar knoopjes bleef openen (hoeveel waren er eigenlijk?). Ze deed haar ogen dicht. Opnieuw een klik. Nu kwam hij schuin voor haar staan, zijn rug naar de camera, terwijl hij haar hemdje over haar schouders op de grond liet glijden. Klik. Hij ging op haar knieën voor haar zitten en drukte met natte lippen een zoen op haar buik. Zij ging met haar handen door zijn krullende haren, van een knotje was nog amper sprake. En dát was het exacte moment waarop ze het geklik van het fototoestel niet langer registreerde.